Składnia C++
Składnia C++
Podzielmy poniższy kod, aby lepiej go zrozumieć:
Przykład
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
cout << "Hello World!";
return 0;
}
Przykład wyjaśniony
Linia 1: #include <iostream>
to
biblioteka plików nagłówkowych, która pozwala nam pracować z obiektami wejściowymi i wyjściowymi, takimi jak
cout
(używany w wierszu 5). Pliki nagłówkowe dodają funkcjonalność do programów C++.
Linia 2: using namespace std
oznacza, że możemy używać nazw obiektów i zmiennych z biblioteki standardowej.
Nie martw się, jeśli nie rozumiesz, jak #include <iostream>
i jak using namespace std
działa. Pomyśl o tym jako o czymś, co (prawie) zawsze pojawia się w twoim programie.
Linia 3: Pusta linia. C++ ignoruje białe znaki. Ale używamy go, aby kod był bardziej czytelny.
Linia 4: Kolejną rzeczą, która zawsze pojawia się w programie C++, jest int main()
. Nazywa się to
funkcją . {}
Zostanie wykonany
dowolny kod w nawiasach klamrowych .
Linia 5: cout
(wymawiane "see-out") to
obiekt używany wraz z operatorem wstawiania ( <<
) do wyprowadzania/drukowania tekstu. W naszym przykładzie wyświetli "Hello World".
Uwaga: Każda instrukcja C++ kończy się średnikiem ;
.
Uwaga: Treść int main()
może być również napisana jako:
int main () { cout << "Hello World! "; return 0;
}
Pamiętaj: kompilator ignoruje spacje. Jednak wiele wierszy sprawia, że kod jest bardziej czytelny.
Linia 6: return 0
kończy główną funkcję.
Linia 7: Nie zapomnij dodać zamykającego nawiasu klamrowego }
, aby faktycznie zakończyć główną funkcję.
Pomijanie przestrzeni nazw
Możesz zobaczyć niektóre programy w języku C++, które działają bez standardowej biblioteki przestrzeni nazw. Wiersz using namespace std
można pominąć i zastąpić std
słowem kluczowym, po którym następuje ::
operator dla niektórych obiektów:
Przykład
#include <iostream>
int main() {
std::cout << "Hello World!";
return 0;
}
Od Ciebie zależy, czy chcesz dołączyć standardową bibliotekę przestrzeni nazw, czy nie.